Maaike Knibbe (1988) was al twee jaar bezig als beeldend kunstenaar, toen zij in 2015 de Frans de Wit-prijs won met haar inzending 'No Problem' voor Beelden in Leiden (BIL). We zijn nu bijna tien jaar verder, hoe is het Maaike nadien vergaan? En hoe kijkt zij aan tegen het werk van Frans de Wit? Jan Dobbe vroeg het haar in het Belgische Gent, waar zij sinds 2020 woont, werkt en studeert.

Maaike won de prijs met het werk No Problem (zie foto links; rechts het werk waarmee zij in 2016 meedeed), waarover de jury zei: ‘No Problem toont gekleurde bladeren van zowel inheemse als exotische planten, hangend over een stellage. Ze zijn in een gipsen mal, gemaakt met echte bladeren, afgegoten in flexfoam en rubber. De kleur en het materiaal doen echter het realiteitsgehalte van de vorm volledig teniet. […] In plaats van als een tastbaar gegeven, ontvouwt het kunstwerk zich als een herinnering of een droom, ongrijpbaar maar ook onuitwisbaar.’ 

Over onuitwisbaar gesproken, hoe is het in de loop der tijd met dit werk gegaan? Maaike: ‘No Problem heb ik nog één keer tentoongesteld. Daarna heb ik de verzameling bladeren uit elkaar gehaald en als afzonderlijke delen getoond. Het waren mooie afgietsels, al zeg ik het zelf, dus het was het zeker waard om de losse delen meer aandacht te geven. Er waren palmbladeren bij die zo groot waren, dat ze als een soort cape gebruikt konden worden in een performance. Het materiaal ligt nu in de opslag en wordt niet meer tentoongesteld.’ 

Lees het hele interview met Maaike Knibbe