Weer een enorm werk van Frans de Wit dat steeds opnieuw aandacht verdient: Vierkant Eiland in de Plas, Prinsenland, Rotterdam, 1993-1996. Over het maakproces schreef kunsthistorica Elsje Drewes onder meer: 'Een betonnen schaal van 28,5 meter doorsnede is nooit eerder gemaakt. Bovendien wil De Wit aan de binnen- en buitenzijde van de schaal profielen aanbrengen om een draaiende beweging te suggereren. Hij ontwerpt daartoe, samen met zijn zoon Justus, een ‘meedogenloze schraapmachine’ die bestaat uit een acht meter hoge stalen kolom met daaraan een verstelbare ijzeren giek van vijftien meter lengte. Hieraan zijn schraapijzers bevestigd, die in een ronddraaiende beweging over het beton getrokken kunnen worden. 'Ik wil dat je in het materiaal alles ziet, alles wat er gebeurd is, alles wat bijna fout is gegaan. Kiertjes, zandspoortjes, je kunt ze wegpoetsen, maar dat mag van mij niet. Want zij zijn de taal van het beton, van het beeld, je moet kunnen zien dat het gemáákt is', aldus Frans de Wit. Zes man zijn ervoor nodig om de giek voort te duwen om zo sporen te schrapen in de betonhuid. ‘Ik werk niet met dunne lijntjes,’ zegt De Wit, ‘mijn werk komt voort uit weerstand.’ 

In opdracht van Stichting Beeldhouwer Frans de Wit maakten Rainer Hensel (camerawerk) en Jasmijn Schrofer (montage en audio) een prachtige korte video over Vierkant Eiland in de Plas