Vierkant eiland in de plas, Prinsenland, Rotterdam, 1993-1996
‘Meedogenloze schraapmachine’
Potloodschetsjes tonen dat de stand van de zon op twaalf uur bepalend is voor de stand van de schaal, die schuin omhoog op het vierkant eiland geplaatst is. Water en zonlicht komen zo samen in de meest primaire vorm van menselijke ordening: cirkel en vierkant. Het diepste punt, het watergat, komt door de kanteling iets naast het middelpunt van de schaal te liggen. Het hoogste punt van de schaal steekt oorspronkelijk zeven meter boven de waterspiegel uit en is daarmee gelijk aan het NAP. In de uiteindelijke versie is dit 7.15 meter. ‘Als de dijken doorbreken,’ zegt De Wit tegen landschapsarchitect Ad Koolen, ‘kunnen wij hier nog samen staan met droge voeten’ Een betonnen schaal van 28,5 meter doorsnee is nooit eerder gemaakt. Bovendien wil De Wit aan de binnen- en buitenzijde van de schaal profielen aanbrengen om een draaiende beweging te suggereren. Hij ontwerpt daartoe, samen met zijn zoon Justus, een ‘meedogenloze schraapmachine’ die bestaat uit een acht meter hoge stalen kolom met daaraan een verstelbare ijzeren giek van vijftien meter lengte. Hieraan zijn schraapijzers bevestigd die in een ronddraaiende beweging over het beton getrokken kunnen worden. Zes man zijn ervoor nodig om de giek voort te duwen om zo sporen te schrapen in de betonhuid. ‘Ik werk niet met dunne lijntjes,’ zegt De Wit, ‘mijn werk komt voort uit weerstand.’

Contact

Nieuws

Stichting Frans de Wit