'Het werk van Frans de Wit leerde ik kennen tijdens mijn opleiding aan de kunstacademie. In zijn werken lees ik de waarde van materiaal, monumentaliteit en spanningen, die simultaan in contrast maar ook in evenwicht met elkaar bestaan. Het werk Klimwand en Dubbele schijf met trap in Grofpuinheuvel in Spaarnwoude spreekt mij persoonlijk erg aan; het contrast tussen de strakke geometrie van de schijven en de natuurlijk ogende chaos van de puinstapeling vind ik prachtig. Het werk voelt ‘oud’, alsof het daar altijd al heeft bestaan, een overlevering van een ander tijdperk. Dergelijke contrasten en gevoelsindrukken probeer ik in mijn eigen werk ook vorm te geven. 

'Of ik geïnspireerd ben door Frans de Wit? Mijn werken vinden hun oorsprong in verschillende takken van kunst en wetenschap; ze zijn samenraapsels van beelden die ik zie, ideeën waarover ik lees, en kleine mirakels die ik in de natuur tegenkom. Deze komen voor mij bijna allemaal uit op dezelfde vraag, een moeilijk te duiden vraag die zich bezighoudt met het bevragen zelf, en wat die eeuwige zoektocht zegt over onze menselijke identiteit. In het werk van Frans de Wit zie ik zeker interessante ideeën. Ook hecht ik waarde aan de obsessieve creativiteit van de Franse postbode Ferdinand Cheval, die heimelijk een kasteel bouwde, gedreven door maakzucht. Of de excentriciteit van Herman de Vries, die de natuur en de zintuiglijke ervaring voorop stelt. Of de vergankelijke natuurcomposities van Andy Goldsworthy, die patronen van patronen maakt. Zo kan ik nog wel even doorgaan.’

‘Het heeft voor mij veel betekend in de eerste jaren van mijn zelfstandig kunstenaarschap. Door de publiciteit begint het balletje van verdere exposities en projecten te rollen. Misschien nog van grotere invloed was de psychologische impact. Het winnen van de prijs gaf mij durf om uitdagingen aan te gaan en buiten mijn comfortzone te stappen. Om een intimiderend project niet als ontmoedigend maar als motiverend te gaan beschouwen.’

‘Lange tijd ging het mij voor de wind op kunstzinnig vlak. In de nasleep van Beelden in Leiden had ik jarenlang altijd wel een expositie. Ik hoefde enkel “ja” te antwoorden op de e-mails en telefoontjes en zo bleef ik bezig. Geld verdienen met de kunst bleek echter een andere uitdaging. Ik was, en ben nog steeds, slecht in het zakelijke aspect van het kunstenaarschap. Ik was laks in het opsporen van stipendia en dergelijke, en deed weinig om mijzelf verder te profileren. Met een parttime baan voorzag ik in mijn levensbehoeftes, en de kunst werd de invulling van dat leven. Door de coronacrisis viel alles stil. De e-mails en telefoontjes kwamen niet meer, en ik was steeds minder in mijn atelier. Sindsdien ben ik niet meer zo actief als voorheen.’

‘Het is moeilijk om iets te bedenken dat evenzeer een indruk heeft gemaakt als de Frans de Wit-prijs, maar mijn Residency in 2018 bij Galerie Pouloeuff in Naarden en het ontwerpen van een boekcover in 2020 waren voor mij wel enkele hoogtepunten.’

‘Sinds de coronacrisis heb ik me iets minder bezig gehouden met de beeldende kunst, en ben ik meer gaan schrijven. Beeldende kunst staat nu voor mij dus op een lager pitje dan voorheen, hoewel ik altijd werk blijf maken en als schrijver mijn creativiteit ook op een andere manier kwijt kan. 

'Ik heb ook een tijdje het curatorschap van Galerie Simplon in de stad Groningen verzorgd, samen met toenmalige compagnon Huib van Antwerpen. Simplon is een poppodium, dat iedere maand een kunstzinnige aankleding krijgt. Wij vonden de kunstenaars, zorgden voor de presentatie en samenhang, en waren gastheer voor de maandelijkse opening. Ik heb in deze periode veel geleerd over het organiseren van tentoonstellingen, en de verschillende uitdagingen die zich voordoen in het werken met en begeleiden van kunstenaars.

'Mijn meest recente expositie, New Treasures, was bij galerie Campis in Assen, in het najaar van 2023. Momenteel heb ik niks in de planning staan.’