‘Voordat ik de prijs won, kende ik het werk van Frans de Wit nog niet. Maar de Vijf Beelden op een Kromme bij Naturalis vind ik heel tof, net zoals de Vier Wachters in de Beeldentuin Frans de Wit in Leiden. De grootsheid maar ook de leegte die je ervaart bij het werk in Spaarnwoude (Klimwand en Dubbele Schijf met Trap in Grofpuinheuvel, red.) heeft veel indruk op me gemaakt. Hoe bedenk je zoiets, en hoe krijg je dat in vredesnaam gerealiseerd? En hoe win je het vertrouwen van de opdrachtgever?

‘De ruimtelijkheid, het monumentale van het werk spreekt me aan, dat wat zich afspeelt tussen beeldende kunst en architectuur. Het is eigenlijk landschapsarchitectuur. Het is geen gebouw, maar toch iets waar je je in kunt begeven - ook al zit er geen dak op. Maar ook het strakke en afstandelijke en het oog voor detail spreekt me aan. En de werkersmentaliteit die eruit spreekt.’

'Dat was leuk, maar ook erg hard werken. Ik had het in die periode heel druk met afstuderen aan de Rietveld Academie, en ik moest een werk voor Beelden in Leiden maken binnen het thema Concepts of Time. Ik deed dat jaar ook mee aan diverse tentoonstellingen in binnen- en buitenland. Ik denk dat dat mijn drukste jaar ooit was als kunstenaar.'

'Tot en met 2019 heb ik heel veel gedaan en hard gewerkt, maar toen was het even op. Ik sukkelde met mijn gezondheid, waardoor ik fysiek even niet veel kon. Maar ik zag ook dat ik de kost niet kon verdienen met kunst. Toen ik weer was opgeknapt, ben ik als zzp’er gaan werken als timmerman en elektricien. Met het geld dat ik daarmee verdiende, wilde ik mijn werk als kunstenaar financieren. Ik zag af van de mogelijkheid om subsidie aan te vragen bij bijvoorbeeld het Mondriaan Fonds. Misschien niet zo slim, maar het zij zo. Vervolgens raak je gewend aan een vast inkomen en wordt het steeds moeilijker om je weer aan de kunst te wijden.'

‘Het afstuderen aan de Rietveld Academie met een mooie expositie in 2018 en in datzelfde jaar mijn tweede deelname aan Beelden in Leiden. En dat zorgde er weer voor dat ik een jaar later, in 2019, door kunstenaar Iede Reckman werd gevraagd voor de tentoonstelling Plenum, in mei/juni 2019 in galerie Billytown, Den Haag. Hij had mijn werk gezien en was enthousiast om samen met mij die tentoonstelling op te zetten. Idee was een verlaten kantoortuin te maken waar de mensen uit weg waren en de kunst was overgebleven. Een leuke samenwerking.’

'Ik ben zzp'er en werk in opdracht als elektricien en timmerman. Mijn atelier in Utrecht verhuur ik nu onder aan een andere kunstenaar. Mocht ik dat willen, dan kan ik daar ieder moment ook zelf weer als kunstenaar aan de slag. De ideeën voor beelden zijn er wel, maar het ontbreekt me aan opdrachten waar ik me op kan storten. Op eigen kosten vrij werk maken, vind ik lastig. Het laatste, wat kleinere werk dat ik heb gemaakt, is uit 2021. Dat was voor de tentoonstelling De Zwevende Zes in de Kunstkantine te Amsterdam.'

‘Ja, hoewel ik deze zomer heb samengewerkt met een bevriend kunstenaar, Niels Albers. We hebben gewerkt aan zijn bijdrage aan Manifesta 15, een tentoonstelling in en om Barcelona. Manifesta is een ‘nomadische kunsttentoonstelling’, die om het jaar in een andere stad in Europa wordt gehouden. Niels’ inzending is het houten werk ‘Wings’ geworden, dat staat in het plaatsje Badalona. We hebben daar in september ’24 enkele weken aan gewerkt, zie ook www.manifesta15.org. De expositie loopt nog tot en met 24 november 2024. Sowieso doe ik dat vaker, bevriende kunstenaars helpen met grotere werken realiseren. Hands on, maar ik denk ook mee over de kunstzinnige aanpak en spar met de kunstenaar daarover.’

‘Ik kan er wel inkomen, maar ik zou dan de prijs als groep in ontvangst willen nemen en vervolgens iets moois doen met het geld. Maar Beelden in Leiden moet de prijs wel blijven uitreiken. Want dan werkt het twee kanten op: jong talent wordt aangemoedigd, maar ook de oude kunstenaar naar wie de prijs vernoemd is, krijgt de aandacht die hij verdient. Daar heeft iedereen iets aan, toch?’